“เมืองมันน่ารักมากมึง!” นี่คือคำตอบของเราตอนกลับมาจากดานังแล้วเพื่อนๆ ถามว่า ไปไง มาไง วะ ทำไมเลือกไปดานัง! ขอเมาท์ให้ฟังคร่าวๆ ก่อนว่า ดานังเป็นเมืองท่าสำคัญของเวียดนามกลาง มีทะเลและหาดทรายขาวที่สวยติดอันดับโลก มีตึกสไตล์ยุโรปตั้งอยู่บนยอดเขา แถมเป็นเมืองสำคัญในการเดินทางต่อไปยังเมืองมรดกโลกแบบคิ้วท์ๆ...
คนเราเวลาออกเดินทางมันแบ่งได้เป็น 2 แบบใหญ่ๆ คือออกไปลุยๆ กับแก๊งค์เพื่อน ไปไหนไปกัน “มึงไปกูไปเว้ย “( สุดท้ายโดนเทหมด 5555) กับอีกแบบนึงคือไปเพื่อพักผ่อน หนีหน้าเจ้านาย เบื่องานประจำ...
“เห้ย! นี่ไปจีนมาหรอ เห็นรูปนึกว่าอยู่เกาหลี” นั่นแหละแก บางทีก็สับสนเหมือนกัน ว่าต้องร้องหา อปป้าๆ หรือจะ เก๊อเกอดี แต่หันซ้ายหันขวา ตบหน้าเพื่อนสามที ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแล้วหละ ว่านี่อยู่จีนจริงจริ๊ง...
Nanjing เรามักมีภาพจำเกี่ยวกับนานกิงในมุมที่ได้เรียนผ่านหนังสือหรือเวลาครูสังคมเมาท์ให้ฟังตอนเรียนมัธยม พอโตขึ้นมาหน่อยอยากจะหาอะไรอ่านเกี่ยวกับนานกิงใน Google ก็จะเจอแต่ภาพที่น่าหดหู่ เรื่องราวที่เป็นบทเรียนของคนทั้งโลก แต่รอบนี้ขอเปลี่ยนค่ะ! เปลี่ยนทุกอยากเป็นบทเรียนให้เราเรียนรู้และก้าวต่อไป ขอจับนานกิงมาใส่สีสันถ้าเริ่มนับหนึ่งกันใหม่ตั้งแต่เหตุการณ์คราวก่อน นานกิงตอนนี้คือผู้ชายหล่อๆ เท่ๆ ฮิปสเตอร์ตัวจริงใส่ตุ้มหูจันทร์เสี้ยว...
บ้านเรากับเมืองจีนถ้าเรียกกันว่าเป็นพี่น้องนี่ก็เหมือนมุตากับมุนินที่คลานตามกันมา ไปมาหากันก็ง่ายเพราะเที่ยวบินก็ถี่ยิบเยอะกว่ากรุงเทพ – เชียงใหม่ หรือภูเก็ตซะอีก ทำให้เราไปเที่ยวเมืองจีนกันได้ง่ายขึ้น แถมที่เที่ยวในเมืองจีนก็เยอะจนบางทีก็ไม่แน่ใจว่าจะเที่ยวยังไงให้ครบ ในเมื่อเมืองใหม่ๆ ที่น่าเที่ยวก็แห่แหนเปิดใหม่บินตรงพร้อมกับราคาที่แบบ หื้มมม ไม่จองได้ด้วยหรอ? ถ้าจะถูกกว่าเที่ยวในประเทศช่วงเทศกาลขนาดนี้ เราเองก็ไปเมืองจีนมามากกว่า...
เอะอะๆ ยังไม่ทันจะพูดอะไร ก็ร้องว้าย ร้องยี้กันก่อนแล้ว เวลาเราบอกว่าจะมาเที่ยวเมืองจีน บอกเลยนะว่าจีนรอบนี้จะต้องเปลี่ยนทุกคนที่ร้องยี้กลายเป็นร้องว้าว เปลี่ยนคนที่จะเบะปากและส่ายหน้าบอกไม่อยากไป กลายเป็นมาถามมาอ้อนว่าจองตั๋วทางไหนถูกสุดวะมึง? เราขอเมาท์จีนรอบนี้โดยเริ่มที่เมืองเบียร์อย่างชิงเต่า การไปเมืองแปลกๆ ในจีนที่เราไม่คุ้ยเคยก็เหมือนตอนอนุบาลที่แม่เริ่มบังคับให้กินผักที่กินเท่าไหร่ก็ไม่ชอบ(แหงหละ ทั้งๆที่ยังไม่ได้เคี้ยวซักคำ) แต่ไม่ใช่สำหรับคนที่ไปชิงเต่ามาแล้วอย่างพวกเรา...
คนเอเชียอย่างเราๆ ถ้าให้เลือกทริปในฝันก็คงอยากไปไหนซักที่ไกลๆ ไปคนละทวีป ไปดูอะไรใหม่ๆ แล้วถ้าตัดชอยส์ออกเหลือซัก 2ที่ ระหว่าง แอฟริกาใต้ กับ อเมริกาใต้ อย่างหลังอาจต้องใช้เวลานึกนานซักหน่อยว่า “เอ๊ะ กูอยากไปนะ...
เคยเป็นกันป่ะ! เวลาเตรียมตัวจะออกไปเที่ยว ตั้งใจจะไปปีนเขา แพ็คกระเป๋าอย่างดี ใส่ชุดเยี่ยงอยู่ในซาฟารีพร็อบเต็มกว่าอุปกรณ์เดินป่า สุดท้ายผิดแผนไม่ได้ไป หรือตั้งใจไปเดินเล่นชิคๆ ทำตัวเป็นสาวว่างจากงานประจำมาผ่อนคลายอิริยาบถนอกบ้าน เดินช็อปปิ้ง เที่ยวชมเมืองเก๋ๆ พร้อมเสื้อผ้าสีแซ่บ แต่สุดท้ายดันฝนตก รถติด...
มีประเทศ ประเทศนึงใกล้ๆ บ้านเราที่ ที่พอเพื่อนๆฝรั่งมาถามว่าเคยไปมั้ย มีอะไรให้ทำบ้าง แต่เราให้นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก ประเทศที่อยู่ติดบ้านเราแท้ๆ ถ้าให้นั่งรถจากเชียงใหม่ 3 ชั่วโมงก็คงถึง แต่ทำไม๊ ทำไม เราก็ได้แค่เฉียดๆ ไม่ถึงแก่นหรือได้คลุกคลีเท่าที่ควร พม่าที่เรามักได้ยินฝังหัวจากหนังสือเรียน...
